Giv børnene nogle retningslinjer
Der er altså ikke noget galt med, at Ida på 4 og Adam på 5 leger doktor, og Ida reparerer Adams tissemand, fordi den er ”brækket”. Der er heller ikke noget forkert ved at William på 3 gerne vil vise sin tissemand frem, eller Amanda på 4 har fundet ud af, at det kildrer dejligt i tissekonen, hvis hun sidder overskrævs og gnubber sig på armlænet af stolen.
Men det er nok en god idé at forklare William og Amanda stille og roligt og uden at skælde ud, at det er fint at være glad for sin tissemand eller at tilfredsstille sig selv, men at det ikke er så god en idé at hive tissemanden frem under familiefødselsdagen eller at gnubbe sig mod armlænet, når mormor sidder i lænestolen. Det er også en god idé at fortælle Ida, at det er helt i orden at reparere Adams tissemand, fordi den er ”brækket”, men at doktoren under ingen omstændigheder må stikke eller putte noget op i Adams numsehul.
Børn skal ikke føle, at deres seksualitet er forkert, men de skal også lære at fungere i et samfund, som har nogle regler og grænser for seksuel åbenhed og udfoldelse. Dem kan de så vælge at udfordre senere i livet. Det er helt deres egen sag.
Den svære snak
I vores del af verden er seksualitet et område med mange tabuer. De fleste af os har derfor svært ved at tale åbent og naturligt med vores børn om seksualitet. Men vi skal huske, at for det lille barn er der umiddelbart ikke nogen forskel på et numsehul og et vandhul. De er begge to umådeligt interessante, og det ene er ikke nødvendigvis mere frækt end det andet.
Vi undgår ikke at give vores børn nogle anvisninger for, hvordan de skal opføre sig, eller svare på nogle nysgerrige spørgsmål om babyer, kønsorganer og sjove fornemmelser i kroppen – både for at sikre os, at de ikke overskrider andres grænser, men også for at lære dem, at de kan sige fra, hvis de oplever, at deres egne grænser bliver overskredet. Herunder kan du læse seks råd om, hvordan du kan håndtere den svære snak om seksualitet med dit barn.
1. Tal om krop og køn på samme måde som om alt andet.
2. Vis barnet, at det altid er tilladt at spørge. Det er i orden at aflede eller sige, man ikke har lyst til at tale om et emne, men undgå skarpe, afvisende reaktioner.
3. Giv enkle og letforståelige svar, der passer til barnets alder.
4. Respekter til enhver tid barnets grænser for berøring (kram, kys, fælles badning med mere), og lær barnet, at det altid må sige fra over for andre.
5. Lad barnet mærke, du ikke bliver sur, hvis det deltager i numselege eller senere fortæller om seksuelt ladede erfaringer fra net/sociale medier.
6. Gør det let for barnet at fortælle om oplevelser ved roligt at spørge, hvordan noget foregik.
Kilde: Anna Louise Stevnhøj, "Må vi lege doktor?" (2014)Kilder:
Anna Louise Stevnhøj, “Må vi lege doktor?” (FADL’s Forlag, 2014)
www.annalouisestevnhoj.dk
www.januscentret.dk